Eindelijk naar huis. Na heel veel leuk bezoek en een vermoeiende dagroutine in het ziekenhuis zijn we blij dat we Colette nog dit jaar (2013) mee naar huis kunnen nemen. In m’n huisje woont nu een echte prinses, een echte – Faberyayo.
-
- warm induffelen voor de rit naar huis
-
- en dan eindelijk thuis
-
- in mama’s wiegje
Dag 3: 28/12
Colette: ik oefen m’n longen tijdens het bezoekuur. De bezoekers die zaterdag langs kwamen, hebben geweten hoe ik klink.
mama en papa: wat kan het druk zijn in het moederhuis: kinesist, verpleging, vroedvrouw, kinderarts, gyneacoloog, kind en gezin… iedereen wil zijn informatie doorgeven en wil kennismaken met Colette.
Dag 4: 29/12
Colette: vandaag leert mijn papa hoe hij me een badje moet geven. Ik vind het zalig in het warme bad, dat heb ik zeker van ons mama.
mama en papa: na een heel korte nacht met geknapte uiltjes, trommelvliezen en zenuwen, weten we hoe een hongerkreet klinkt. Elke dag leert mama bij over borstvoeding en hopelijk gaat het voeden snel als vanzelf.
-
- tante Jolien
-
- tante Heleen
-
- nonkel Tom
-
- met Stan
-
- Mama en ik
-
- Bij m’n overgrootouders op schoot
-
- wat een dotje versie 3 – met m’n dekentje van omama
-
- De meisjes doen een kettingkus!
Dag 1: 26/12
Colette: ter wereld komen is vermoeiend, ik slaap veel, maar drink ook al goed bij mama.
mama en papa: we komen ogen te kort, het hele operatiegebeuren is vermoeiend én pijnlijk, maar wat is dat het waard! We doen ook ons uiterste best om iedereen op de hoogte te brengen en de kaartjes te versturen. Missie geslaagd: normaal kregen jullie vrijdag het kaartje in de bus.
Dag 2: 27/12
Colette: ik heb een goede nacht achter de rug en heb mama wel 3u na elkaar laten slapen. Ben ik geen voorbeelddochter?
mama en papa: mama mag eindelijk wat eten na een nuchtere eerste dag, het bekomt me, maar uiteraard nog steeds aan het herstellen in bed.
Op heel korte tijd leerde ik al heel wat leuke mensen kennen:
-
- Omama
-
- Opapa
-
- Oma
-
- Opa
-
- Meter Inneke – bij een volgende bezoek vlei ik me ook eens bij nonkel Tom op schoot, wacht maar af!
-
- Peter Filip en ik – ook bij hem moet ik eens op schoot zien te raken!
-
- Papa op de foto met zijn 3 beste vrienden.
-
- Omama en haar meisjes, Stan is nog steeds wat teleurgesteld dat er geen jongen voor hem bij is.
-
- Wat een dotje versie 1
-
- Wat een dotje versie 2
-
- Mij raken ze hier niet kwijt…
-
- Attent en lekker eten in het moederhuis!
Wat zijn we trots om onze dochter voor te stellen. Colette kwam op 26 december 2013 ter wereld via keizersnede. Ze weegt 3570g en meet 51cm. Colette kan niet wachten om met jullie allemaal kennis te maken!
Liefje,
na 38 weken voorbereiding kunnen papa en ik met een gerust hart zeggen dat we klaar zijn voor je komst. Beneden staat de familiewieg voor je klaar, je kamertje is ingericht, de suikerbonen en het kaartje zijn klaar, je geboortelijstje is gelegd en wij zijn super ongeduldig. We willen je nu echt wel knuffelen!
Voor de curiezeneuzen onder jullie alvast een sneakpeak van het kamertje:
- nachtlampje: door papa aangepast vogelhuisje *ja, vergunning voor deze verbouwing is aangevraagd*
- kapstokje: miniatuurdieren van Schleich
- warmtekussentje giraf van Leschi via The Present
- bedje van Troll bij Dreambaby
- handgemaakte keramische vogellamp van Alma’s Room via Lou Le Chien
- muurstickers hartjes en tekst op maat door Xod
Laat je niet meer te lang op je wachten?
Tot snel lieverd, mams
Lieverd,
Zeven maanden done, twee to go. De buik groeit serieus, dus het lijkt wel of je in een nieuwe groeispurt bent terecht gekomen. De dokter heeft bevestigd dat je hard groeit, mijn tonnetje is dus niet enkel van het snoepen.
Ons suikeruitstapje is dan ook goed verlopen. Ik heb je hartslag en bewegingen via de monitor kunnen horen en met de suikeropname van mama is alles in orde. Papa ging voor deze controle niet mee op pad, dus heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om hem stiekem in te schrijven voor de prenatale cursussen. Een eerste ontmoeting met het moederhuis hebben we al achter de rug. Papa weet nu precies waar het verloskwartier is (al vreest hij dat het eerder een verlosetmaal zal worden) en mama weet nu wel zeker dat er wifi is op de kamers *gelukkig*.
***
Je kan gerust zijn, na een aantal heel drukke werkmaanden voor mama, en enkele drukke weken voor papa in het vooruitzicht, nemen papa en ik nu nog even de tijd om alle voorbereidingen af te werken. Je kamertje is bijna af, er liggen kleertjes voor je klaar, je geboortekaartje krijgt een definitief ontwerp en we hebben een mooie, sterke naam voor je gekozen.
Maar sst hoor, die naam blijft nog even tussen ons, totdat je klaar bent om kennis te maken met de buitenwereld. En totdat wij echt helemaal klaar zijn om met jou kennis te maken.
Tot gauw,
mams
Schatje toch,
Nu begint het wel heel echt te worden hoor. Ik voel je elke dag (én nacht) en de nesteldrang steekt, tot papa’s ergenis, nu en dan de kop op. Ik heb alvast een moodboard gemaakt voor je kamertje, want da’s wat mama graag doet: fantaseren, plannen en lijstjes maken. En papa, tja, die moet die lijstjes uitvoeren è. Gelukkig motiveren jouw stampjes hem om heel wat dingen van het lijstje te schrappen. Waarvoor dank, klein petatje.
Papa spreekt je elke dag lief, grappig of geruststellend toe, knijpt in je wangetjes en wrijft over je hoofdje. Volgens zijn zwangerschapsboek voor mannen kan je nu immers horen, zien en voelen. Nu je alles en iedereen om je heen kan horen, let je dan niet op de foute muziek van tegenwoordig en stop je je oren even toe als mama vloekt, en let je flink op tijdens de Italiaanse les? Dat spaart ons later heel wat tijd uit in je culturele en taalkundige opvoeding. Ook hiervoor alvast dank, mini-mensje.
Maak je ook geen zorgen meer over je sportieve opvoeding. Je papa en peter zijn immers op reis geweest naar de grootste Europese fietsbeurs in Friedrichshafen. Ze hebben er voor jou een veilige fietskar uitgekozen die ook achter papa’s mountainbike kan. Zo kan je met papa en opapa de Italiaanse bergpaadjes verkennen en hen aanmoedigen: ‘vai papà, vai o-papà vai’!
***
Ondertussen is het al weer drie weken geleden dat we je voor het laatst zagen op de echo. Al je organen werden gecheckt, dat zag er prima uit. Ook je lijfje was al erg gegroeid: helemaal volgens schema. Volgende week trekken jij en ik er samen op uit, voor de suikertest en een kennismaking met de vroedvrouw en dan moeten we alweer vier lange weken wachten voor we je terug op beeld kunnen zien. Wat ben ik nu al benieuwd.
***
Liefje, ik begin je nu echt te kennen en ook je papa is vertrouwd met je kickbox-kunsten. En nu wij je stilaan beginnen te kennen, wil ik je met de hele wereld delen. Ik wil trots tonen dat dit vinnige en blije baby’tje ons kindje is. Maar nog even geduld, voor ons en voor iedereen. Het is nog te vroeg om af te tellen, maar we kijken al heel erg uit naar je komst!
Tot gauw,
mams.
Ahja: en als iemand zich afvraagt hoe het voelt als je baby ‘s nachts heel erg actief is en waarom je dan weinig nachtrust hebt. Ik vergelijk het met onderstaand filmpje, maar dan ‘indoor’:
Oh liefje,
ik voel je bewegen. Voor het eerst. Wat ben je een wiebelkont seg!
Iedereen spreekt over een fantastisch en geruststellend gevoel. Wel, ik vind het tot nu toe maar wat grappig. Nadat ik denk dat ik iets vreemd gegeten heb, komt het besef dat jij dat bent, lieverd. Ik voel je, nu steeds vaker.
Vorige week reed je papa om een frietje. Met een driedubbele salto heb je meteen duidelijk gemaakt dat je blij was dat hij thuis was, of dat er frietjes op het menu stonden. Nu al een echte Belg! Net zoals je ook dansend reageert op een lekker tasje koffie. Gelukkig dus ook een echte Italiaan!
***
Dit weekend hebben we aan je meter en peter gevraagd of ze jouw beschermengels willen worden. En dat willen ze! Wat mag je je twee minihandjes kussen dat je aan deze lieve mensen je nieuwjaarswensen mag voorlezen. Begin maar te oefenen op je mooiste glimlach, dan schrijf ik je alvast in voor de voordrachtles.
***
Nu we halfweg zijn, beginnen we af te tellen. Naar de volgende controle, waar al je organen een check zullen krijgen. Naar de start van je kinderkamer, waar mama overloopt van de ideeën en papa overloopt van de goesting om eraan te starten. En naar het uitkiezen van meubels, kleertjes, buggy’s, bedjes, knuffels en speelgoed.
Maar blijf voorlopig nog maar even veilig zitten, zodat je dubbel zo groot kan worden en ik nog even kan genieten van je turnbewegingen in m’n buik. Haast je niet, doe het rustig aan, op je eigen tempo en dan zien we je snel op de echo en binnenkort in het echt!
Liefs,
mama.
Leave A Comment