Lieve Colette,

En toen was je er.

Papa en ik rijden naar het ziekenhuis. Zenuwachtig en bang, maar vooral gelukkig. Want vandaag ontmoeten we jou voor het eerst. 7u30: aankomst materniteit – 8u30: vertrek richting operatiekamer – 9u30: we horen en zien je voor het eerst. Het is overbodig te zeggen dat de tranen bij mama en de cameraflitsen bij papa overvloedig zijn. Alles staat stil, wauw, wat ben je perfect.

Het is niet te onderschatten, zo plots ter wereld komen, wanneer de dokter het beslist. Maar wat deed je dat goed meid. Als een sterk meisje kijk je, niet bang, maar meteen nieuwsgierig in het rond en verteder je het hele operatieteam. De dokter vindt je mooi, de verpleegster heel erg lief en wij vinden je ons prinsesje. Niet moeilijk dat je hele familie meteen kennis met je wil maken, je wil omhelzen en zoenen.

Onze tijd samen in het ziekenhuis is intens en mooi, maar als de borstvoeding niet wil lukken door de drukte van verplegend personeel en de routine in het moederhuis, verlangen we al snel naar thuiskomen met ons meisje. Op de laatste dag van het jaar rijden papa en ik, met jou, naar huis. Opnieuw zenuwachtig en bang, maar ontzettend gelukkig. We weten niet hoe we het gaan redden, maar zoals steeds storten we er ons vollenbak in. We zijn een goed team, papa en ik. We jongleren met flesjes moedermelk, pampers, rompertjes alsof we nooit anders gedaan hebben. We zijn een goed team, ook jij en ik. Door heel veel oefenen en volhouden, gaat de borstvoeding na 2 weken probleemloos. Wat ben ik trots op je!

Dagelijks kijk ik naar je en denk ik: dit moment komt nooit meer terug. Ik verplicht mezelf te genieten van de lieve baby die je bent en ik hou de herinneringen vast voor als je eens begint te puberen. Ik denk aan al die mijlpalen uit de eerste maand: je eerste badje, je eerste wandeling in de koets, je eerste uitstap naar het buitenland, je eerste glimlach.

Met die glimlach krijg je alles gedaan. Iedereen smelt voor dat lieve gezichtje. Ook ik. Wat zie, hoor, ruik, voel ik je graag. Nooit had ik gedacht zoveel van iemand te kunnen houden, al van bij de eerste oogopslag. Liefde op het eerste gezicht bestaat. Vergeet nooit, je papa en ik houden zielsveel van je.

Veel liefs,
mama

PS: ik beloof de brief van volgende maand luchtig te houden. Maar amai, zo’n geboorte van een kleine, dat doet wat met een mens.